SIBO w ciąży

W przypadku SIBO zdiagnozowanego u kobiety będącej w ciąży priorytetowe jest zapewnienie bezpieczeństwa rozwijającego się dziecka. Ponieważ przerost bakteryjny sam w sobie nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia, ani życia matki, czy dziecka, w ciąży nie rozpoczyna się leczenia SIBO. W tym czasie nie jest możliwe przeprowadzenie antybiotykoterapii, wprowadzenie jakichkolwiek terapii ziołowych, ani zastosowanie tak restrykcyjnej i ograniczającej diety, jaką jest low fodmap. Natomiast u kobiet ze zdiagnozowanym SIBO, które planują ciąże w najbliższym czasie, zaleca się wyleczenie przerostu bakteryjnego przed rozpoczęciem starań o dziecko. Okres ciąży, ze względu na zmiany hormonalne, często może powodować nasilenie dolegliwości żołądkowo-jelitowych, co znacząco może obniżać komfort i ogólne samopoczucie. Dodatkowo, mikrobiota jelitowa matki ma niebagatelny wpływ na rozwój mikrobioty dziecka i jego zdrowie w późniejszych latach życia. Dlatego bardzo ważne, aby rozwiązać ten problem jeszcze przed zajściem w ciążę.

SIBO a niedoczynność tarczycy

Pacjenci z niedoczynnością tarczycy są bardziej narażeni na wystąpienie zespołu przerostu bakteryjnego. W przypadku współwystępowania tych dwóch problemów zdrowotnych w pierwszej kolejności zaleca się uregulowanie gospodarki hormonalnej za pomocą farmakoterapii, a dopiero potem rozpoczęcie leczenia SIBO. Dieta w niedoczynności tarczycy powinna być jak najbardziej urozmaicona i jak najlepiej zbilansowana, aby uniknąć niedoborów składników pokarmowych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania tarczycy (żelazo, cynk, selen). Niestety, dieta low fodmap, ze względu na wiele ograniczeń może być problematyczna pod kątem dostarczenia odpowiednich ilości tych składników, dlatego po konsultacji z lekarzem i dietetykiem, niezbędna może okazać się ich suplementacja.

SIBO a zaburzenia gospodarki węglowodanowo-insulinowej (cukrzyca, insulinooporność)

U osób, u których jednocześnie występuje SIBO oraz cukrzyca lub insulinooporność, konieczne jest połączenie zasad i zaleceń dotyczących leczenia przerostu bakteryjnego i zaburzeń gospodarki węglowodanowo-insulinowej. Dieta low fodmap powinna być rozszerzona o zalecenia wspomagające utrzymanie prawidłowego stężenia glukozy i insuliny we krwi. Przede wszystkim, należy zwrócić uwagę na indeks glikemiczny, czyli wskaźnik mówiący o tym, w jakim stopniu, po spożyciu danego produktu wzrasta glikemia. W diecie powinny przeważać produktu o niskim indeksie glikemicznym, czyli warzywa, pełnoziarniste produkty zbożowe, chude mięsa i ryby, a ograniczyć należy przede wszystkim żywność wysokoprzetworzoną, słodycze oraz cukier.

Podsumowanie

SIBO często współwystępuje z innymi problemami zdrowotnymi, które należy wziąć pod uwagę podczas planowania terapii. W sytuacjach, kiedy oprócz przerostu bakteryjnego u danej osoby występują również sytuacje szczególne takie jak ciąża, choroby tarczycy, cukrzyca, czy insulinooporność, bardzo ważne jest interdyscyplinarne podejście i opieka specjalistów, aby bezpiecznie i skutecznie połączyć wszystkie zalecenia dotyczące farmakoterapii i dietoterapii.