Przeciwciała (anty-Tg) są przeciwciałami skierowanymi przeciwko tyreoglobulinie. Oznaczanie anty-Tg jest testem pomocniczym, który powinien być wykonywany w każdej próbce przeznaczonej do oznaczeń tyreoglobuliny. Obecność przeciwciał w surowicy zaburza wynik oznaczenia samej tyreoglobuliny, będącej markerem raka tarczycy.

W chorobach autoimmunologicznych tarczycy oznaczanie anty-Tg jest diagnostycznie istotne jedynie u mieszkańców obszarów z niedoborem jodu, zwłaszcza u chorych z wolem guzkowym. W obszarach bez niedoboru jodu zalecane jest oznaczanie przeciwciał anty-TPO. 

Pomiary stężenia anty -TG są istotne w diagnostyce raka tarczycy, w wykrywaniu, monitorowaniu i leczeniu jego wznowy – jako oznaczenia towarzyszące pomiarom tyreoglobuliny. U chorych całkowicie wyleczonych następuje spadek poziomu anty-TG do wartości niewykrywalnych w okresie 1 do 4 lat od przebytej operacji, przy wyleczeniu częściowym anty-TG w stężeniach wykrywalnych pozostaje. Wzrost stężeń anty-TG u takich chorych jest na ogół pierwszą oznaką wznowy.

Wartości prawidłowe anty TG

• za dodatnie przyjmuje się miano powyżej 115 IU/ml

*wg. Aparatu Cobas  firmy Roche