UIBC (ang. Unsaturated Iron Binding Capacity) czyli utajona zdolność wiązania żelaza, określa rezerwową zdolność wiązania żelaza, czyli tę część pojemności wiązania transferryny, która w momencie badania nie jest zajęta przez jony Fe³⁺. UICB pokazuje ile mamy „wolnego miejsca” w transferynie.

Transferryna jest białkiem osocza transportującym jony żelaza (Fe³⁺) do tkanek, a następnie do wnętrza komórki.  Żelazo transportowane jest przez transferrynę do miejsc magazynowania,  oraz do miejsc syntezy związków zawierających żelazo. Wysycona żelazem transferryna wychwytywana jest przez powierzchniowy receptor na komórkach docelowych. Prawidłowy stopień wysycenia miejsc wiążących żelazo w transferrynie wynosi ok. 30 do 38%, a UIBC określa ile żelaza jeszcze może być przez transferrynę związane. Stopień wysycenia transferryny zależy od zmian dostępności żelaza i stężenia białka transportującego.

UIBC można mierzyć bezpośrednio  lub obliczać z wzoru:

UIBC = TIBC – żelazo w surowicy,

gdzie TIBC oznacza maksymalną ilość żelaza (Fe³⁺)  potrzebną do wysycenia transferryny.

Cel badania UICB

Badanie wykonywane jest w diagnostyce zaburzeń gospodarki żelazem, w niedokrwistości mikrocytarnej i ogólnie w ocenie niedożywienia.

Interpretacja wyników

W stanach niedoboru żelaza obserwuje się zwiększoną wartość UIBC, gdyż zwiększa się ilość transferryny a spada jej wysycenie i odwrotnie, UIBC zmniejsza się w stanach nadmiaru żelaza (np. w hemochromatozie) czemu towarzyszy zwiększone wysycenie.

Na stężenie transferryny wpływa wiele czynników, m.in.:

• stan zapalny (ostra faza),
• ciąża,
• terapia estrogenowa,
• choroby wątroby,
• niedożywienie.

Wartości prawidłowe

• 27-60μmol/l *

*wg. norm Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne, tom II. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005