anty-TPO - przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycy
U zdrowego pacjenta przeciwciała te nie występują. Ich obecność i podwyższone miano obserwuje się w chorobach autoimmunologicznych.
Stosunkowo niskie miano obserwuje się m.in. w:
- reumatoidalnym zapaleniu stawów (RZS),
- cukrzycy typu I,
- chorobach tkanki łącznej,
- raku tarczycy.
Wysokie miano(np. 1000 jednostek) obserwujemy w:
- stanach zapalnych tarczycy,
- chorobie Hashimoto,
- zanikowym zapaleniu tarczycy.
Przeciwciała anty-TPO uszkadzają tkankę gruczołową tarczycy, efektem czego jest brak dostatecznej ilości hormonów, co prowadzi do niedoczynności tarczycy. Wzrost miana anty-TPO poprzedza często pojawianie się pozostałych klinicznych objawów niedoczynności. Niekiedy izolowane podwyższenie miana przeciwciał anty-TPO i anty-Tg, bez towarzyszących objawów klinicznych, obserwuje się u osób starszych.
Wartości prawidłowe
- poniżej 34 IU/ml*
*wg. Aparatu Cobas firmy Roche