W kolejnym miesiącu życia maluszka obserwujemy postępy w jego rozwoju.

Rozwój psychoruchowy w trzecim miesiącu życia

Stopień dojrzałości układu nerwowego (mielinizacja) pozwala niemowlęciu już uczyć się, zapamiętywać czynności, miejsca, osoby i przedmioty. Przyzwyczaja się również do rutynowych czynności wykonywanych o stałych porach. Podczas leżenia na brzuszku, niemowlę unosi klatkę piersiową. Potrafi składać dłonie, wyciąga również rączki po zabawki znajdujące się przed nim oraz chwyta je i utrzymuje. Dźwięki wydawane przez dziecko w tym okresie nazywane są głużeniem i przypominają gruchanie. Jego wzrok wyostrza się, dziecko zaczyna interesować się swoimi rączkami i z zaciekawieniem rozgląda się dookoła. Poszukuje swojego opiekuna kiedy nie ma go w pobliżu. Wyraźnie reaguje wyciszeniem na spokojny głos i noszenie na rękach. Można spostrzec jego radość podczas zabawy i kontaktu wzrokowego, a także smutek, niepokój i zdziwienie.

W trzecim miesiącu życia zaczną zanikać prymitywne atawistyczne odruchy noworodkowe:

• odruch Moro (obejmowanie rączkami w reakcji na stres, zanika do 6. m. ż.),
• odruch chwytny (zaciskanie rączki na przyłożonym palcu),
• odruch szukania (poszukiwanie brodawki sutkowej po dotknięciu policzka; może występować do końca 1. r. ż.),
• odruch podparcia (napięcie kończyn dolnych w reakcji na ucisk stopy bądź ustawienie stóp na podłożu).

Nadal będzie występował fizjologiczny odruch Babińskiego (wyprost palucha i rozstawienie wachlarzowate pozostałych palców stóp po podrażnieniu bocznej krawędzi stopy do 2. r. ż.). Może już zacząć dojrzewać odruch Landaua (niemowlę uniesione ręką pod brzuch w pozycji poziomej w tym czasie powinno utrzymywać wyprostowany kark i tułów, jednocześnie rozluźniając kończyny w łokciach i kolanach), który w pełni wykształca się do końca pierwszego półrocza życia.

Rozwój ciała w trzecim miesiącu życia

Przyrost masy ciała wyniesie około 600 g.

Wizyta u lekarza

Najlepiej zgłosić się po 8 tygodniach od ostatniego szczepienia. Pediatra ponownie zbada i zmierzy dziecko. Zakwalifikuje je do obowiązkowych szczepień oraz przeprowadzi wywiad sprawdzający rozwój niemowlęcia i tolerancję poprzednich szczepionek. Poprowadzi również rozmowę na temat wzbogacania diety dzieci karmionych sztucznie.

Szczepienia w trzecim miesiącu życia

Kontynuowany jest okres intensywnych szczepień mających uodpornić dziecko na największe dla niego zagrożenia biologiczne. Dodajemy kolejną dawkę szczepionki łączonej przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi, kolejne przeciwko pałeczce hemofilnej typu b, pneumokokom i wirusowi polio. Jeśli nie zostały wykonane wcześniej, nadal warto zastanowić się wspólnie z lekarzem nad rozpoczęciem szczepień przeciw rotawirusom (najlepiej do 12. tygodnia życia) i meningokokom.

Żywienie w trzecim miesiącu życia

Naturalne żywienie

W tym okresie może nie być konieczne karmienie nocne, ponieważ dzieci często ustalają już przerwę nocną, która wynosi 4-7 godzin. Jeśli jednak dziecko nadal wyraża potrzebę karmienia w nocy, należy zapewnić mu ten posiłek.

Sztuczne żywienie

Nadal obowiązuje mleko początkowe w ilości około 130 ml 6 razy na dobę.

Zwróć uwagę!

W tym, jak również wcześniejszym okresie, niepokojącym objawem u dzieci są kolki. Ból kolkowy może charakteryzować się nagłym płaczem lub krzykiem nie dającym się ukoić lub przedłużającymi się okresami płaczu i grymaszenia z towarzyszącym podkurczaniem nóżek oraz wzdęciem brzucha. Jednocześnie kolka nie objawia się gorączką i nie predysponuje do wystąpienia innych chorób. Mimo zwracających uwagę objawów, stan ten nie jest chorobą, nie przeszkadza w prawidłowym rozwoju i żywieniu, a dziecko powinno normalnie przybierać na wadze (sprawdź na siatce centylowej).

Zawsze zwróć się o pomoc lekarską, jeśli objawom kolkowym towarzyszy:

• gorączka,
• wymioty lub silne ulewanie,
• biegunka,
• krew w stolcu,
• słaby przyrost masy ciała,
• drgawki,
• niepokojące zachowanie dziecka.

Porozmawiaj z lekarzem o tym jak można złagodzić napady lub zapobiec ich wystąpieniu. Preparaty apteczne stosowane w celu leczenia kolki zazwyczaj nie są skuteczne. Choć pojawiają się nieliczne doniesienia naukowe o skuteczności pewnych szczepów bakterii probiotycznych oraz specjalnych mieszanek żywieniowych, nadal nie wynaleziono środka, który skutecznie leczy ból kolkowy.