Około 6 miesiąca życia Waszego dziecka następuje czas, gdy oprócz mleka należy pomyśleć
o wprowadzeniu do diety tak zwanych posiłków uzupełniających, czyli pokarmów w postaci stałej. Ma ono na celu uzupełnienie zapotrzebowania odżywczego  i kalorycznego malucha oraz przejście od karmienia piersią do domowej, urozmaiconej diety. 

Czy moje dziecko jest gotowe na rozszerzenie diety?

Moment wprowadzenia pokarmów uzupełniających nie jest jednoznacznie określony, ale zależy od gotowości dziecka.  Zaleca się by rozpocząć wprowadzanie nowych produktów nie wcześniej niż w 17 tygodniu życia – później u dzieci karmionych piersią niż u tych karmionych sztucznie i po rozmowie
z pediatrą znającym malucha. Optymalny czas to około 24 tygodnia życia. Warto pamiętać, że niezbędnymi „umiejętnościami” dziecka, które świadczą o jego gotowości do rozszerzenia diety jest umiejętność utrzymania pozycji siedzącej z podparciem (półsiedzącej) oraz kontrolowania ruchów głowy i szyi. 

Od czego zacząć rozszerzanie diety niemowlęcia?

Wprowadzanie posiłków uzupełniających wystarczy rozpocząć od jednego, nowego posiłku. Początkowo, posiłki uzupełniające należy wprowadzać w małych porcjach (kilka łyżeczek), a każdy nowy produkt podawać w odstępach 3- 5 dniowych by móc ustalić przyczynę ewentualnych nietolerancji. Ilość posiłków uzupełniających zwiększamy stopniowo w pierwszych dwóch miesiącach, tak by pod koniec 9 miesiąca życia było ich około 2-3 w ciągu dnia. Ze względów zdrowotnych dobrze jest, gdy posiłki przygotowane są z świeżych, sezonowych składników oraz możliwie nisko przetworzone. Aby stymulować żucie u malucha dobrze jest raczej rozgniatać lub ścierać pokarmy, a nie miksować na gładko. Posiłki podajemy łyżeczką, a jeśli dziecko niechętnie je
z łyżeczki możemy podawać je własnymi, czystymi palcami.  Jednocześnie warto dodać, że przy wprowadzaniu posiłków uzupełniających kontynuuje się karmienie piersią/butelką na żądanie jak dotychczas. Pamiętaj, że większość substancji odżywczych wciąż pochodzi z pokarmu naturalnego lub mleka modyfikowanego (jeśli karmisz sztucznie).  Dlatego też porcje nowych produktów nie muszą być duże. 

Dieta malucha 7-9 miesięcy

W pierwszych dwóch miesiącach do posiłków uzupełniających zaliczamy (od 1 do 2-3 posiłków): zupę lub przecier jarzynowy, ze stopniowo dodawanym gotowanym mięsem oraz z dobrej jakości masłem lub oliwą z oliwek, kaszka lub kleik ryżowy, kukurydziany lub kaszka glutenowa np. manna (niewielkie ilości) – przygotowane na wodzie lub mleku modyfikowanym, przecier owocowy lub sok owocowy przecierowy. Od pierwszego miesiąca żywienia uzupełniającego można podawać również jako dodatek do zup czy kasz żółtko jajka (najlepiej jajka „zerówki” lub „jedynki” mające dobrze zbilansowane substancje odżywcze) w ilości ½ co drugi dzień. 

Dieta malucha 10 miesięcy

Kontynuując podawanie mleka naturalnego lub sztucznego na żądanie, do posiłków uzupełniających (2-3 posiłki dziennie) zaliczamy: dwudaniowy obiad na bazie jarzyn oraz gotowanego mięsa na drugie danie + ½ żółtka codziennie, kaszki oraz kleiki bezglutenowe
i glutenowe, niewielka ilość dobrego pieczywa, przeciery lub soki owocowe

Dieta malucha 11-12 miesięcy

Kontynuując podawanie mleka naturalnego lub sztucznego na żądanie, do posiłków uzupełniających (3 posiłki dziennie) zaliczamy: dwudaniowy obiad na bazie jarzyn oraz gotowanego mięsa na drugie danie + ½ żółtka codziennie, kaszki oraz kleiki bezglutenowe
i glutenowe, produkty zbożowe, produkty mleczne takie jak twarożek, jogurt, kefir w niewielkich ilościach bez cukru oraz składników przetworzonych jak np. mleko w proszku czy konserwanty, przeciery lub soki owocowe

O czym jeszcze warto pamiętać?

• Mimo różnych restrykcji dotyczących wprowadzania produktów potencjalnie alergizujących znanych nam i naszym mamom nie ma obecnie jednoznacznych dowodów, że ich wczesne wprowadzenie nasila ryzyko wystąpienia alergii, stąd w wielu krajach na przykład produkty mleczne wprowadza się wcześniej niż po 10 miesiącu życia. Zaleca się również wprowadzenie niewielkich ilości glutenu jeszcze w trakcie karmienia piersią, co pozwoli zminimalizować ryzyko zachorowania na celiakię.
• Do zaspokojenia pragnienia lepiej podać dziecku wodę niż sok, który zawiera dużo naturalnych (niekiedy również sztucznych) cukrów i przyzwyczaja do gaszenia pragnienia jednie właśnie sokiem
• Przygotowując posiłki należy unikać soli kuchennej oraz cukru
• Nie powinno się podawać dzieciom do 1 roku życia miodu, z uwagi na potencjalne zanieczyszczenie niebezpiecznymi dla takich niemowląt bakteriami.
• Jeśli karmienie łyżeczką i tak zwane „papki” nie wydają się Waszemu maluchowi najlepszym z możliwych rozwiązań wypróbujcie metodę „Baby-led weaning” czyli tak zwane BLW, która omija etap papek, a wykorzystując naturalną ciekawość dziecka może codzienne posiłki są jednocześnie zabawą i poznawaniem świata
• We wprowadzaniu nowych pokarmów najbardziej ogólnie rzecz biorąc warto trzymać się zasady „wszystko (co dobre i zdrowe), tylko z umiarem!”. 
• Zapoznanie dziecka z różnorodnością smaków i konsystencji sprawi, że będzie chętniej jadło to, co zaproponujemy mu w przyszłości