Wysiłkowe nietrzymanie moczu to dysfunkcja, polegająca na jego niekontrolowanym wycieku, do którego dochodzi w sytuacjach związanych ze wzrostem ciśnienia śródbrzusznego tj.:

1. aktywność fizyczna ( bieganie, podnoszenie ciężarów, podskoki)
2. kaszel, kichanie, wymioty  

Przyczyny wysiłkowego nietrzymania moczu

Przyczyną problemu jest niewydolność mięśni dna miednicy, natomiast sam pęcherz pełni swoją funkcję prawidłowo. Przeważnie dochodzi do utraty niewielkiej ilości moczu, jednak trzeba mieć świadomość, że stan ten może ulec pogorszeniu w sytuacji, w której nie zostanie wdrożone prawidłowe postępowanie. Wysiłkowe nietrzymanie moczu w zależności od stopnia zaawansowania może dawać objawy przy dużym, ale też drobnym wysiłku, w trakcie którego może dojść do wycieku kilku kropli moczu, jak również opróżnienia całego pęcherza. 

Wyróżnić możemy 3 stopnie zaawansowania wysiłkowego nietrzymania moczu (WNM):

1. mimowolna utrata moczu przy kaszlu, kichaniu, śmiechu
2. mimowolna utrata moczu przy podnoszeniu ciężkich przedmiotów, biegu, chodzeniu
3. mimowolna utrata moczu w pozycji stojącej ( brak w pozycji leżącej).

Cechą charakterystyczną jest również brak uprzedniego wyraźnego uczucia parcia na mocz jak również fakt, że na co dzień osoby nie mają problemu aby spokojnie dojść do toalety. Fakt, że objawy pojawiają się jedynie w określonych, wysiłkowych sytuacjach jest jedną z przyczyn późnego zgłaszania się do lekarzy i fizjoterapeutów urologicznych. 

Wysiłkowe nietrzymanie moczu-zdecydowanie częściej problem ten dotyczy kobiet!

Wśród przyczyn powstania wysiłkowego nietrzymania moczu zaliczyć można:

• ciążę i poród
• menopauzę
• osłabienie mięśni dna miednicy, zwieraczy, szyi pęcherza moczowego
• obniżenie narządów rodnych
• operacje/ zabiegi w obrębie dna miednicy
• chroniczny kaszel
• nieprawidłowe nawyki – przeciążenia w życiu codziennym
• nadwaga

Diagnostyka i postępowanie w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu

Kluczowym elementem jest przede wszystkim szczegółowy wywiad, pozwalający ustalić stopień występujących objawów, jak również czas kiedy po raz pierwszy się pojawiły.
Ponadto w trakcie diagnostyki wykorzystujemy:

• dzienniczek mikcji 
• badanie per vaginum 
• badanie per rectum
• PAD TEST – test podpaskowy
• badanie moczu
• badanie urodynamiczne
• badanie ginekologiczne

Terapia zostaje wprowadzona po dokładnym przeanalizowaniu wyników, jak również wykluczeniu stanów zapalnych ze strony układu moczowego. Jeżeli nie ma przeciwskazań zostają wdrożone odpowiednie techniki terapeutyczne.

Wśród metod stosowanych w terapii dysfunkcji dna miednicy wyróżnić można:

1. Trening mięśni dna miednicy – dobrany indywidualnie na podstawie wyników testu mięśni dna miednicy – Test Perfect ( więcej na jego temat czytaj w „Profilaktyka mięśni dna miednicy”):
   – elektromiografia EMG
   – biofeedback
   – edukator
   – elektroterapia
2. Edukacja w zakresie prawidłowych nawyków codziennych
3. Korekcja postawy ciała

Nie ignoruj pierwszych symptomów. Każda utracona kropla moczu powinna być „czerwoną lampką” uświadamiającą nam, że nasze mięśnie nie działają w sposób prawidłowy. 

Wcześnie wprowadzona terapia pozwala w sposób nieinwazyjny zniwelować istniejący problem, który niewątpliwe wpływa na komfort naszego życia.